هر کاری میخواهید بکنید فقط مرا به دادگاه نکشانید!
برایم نکته بسیار جالبی بود آن روزها، که این تعبیر را شنیدم. اینکه آدمی بخواهد دنبال شر برود؛ و ترسی هم از ایجاد شدن شر و دردسر و … نداشته باشد. البته طبیعی و بدیهی است که در اینجا منظور، جنبه و نگاه مثبت به شر است، نه نگاهی منفی که به آن وجود دارد.. .
احساس میکنم چنین تعبیری درباره روزنامهنگاری هم مصداق داشته باشد. یادش به خیر، مدیر یکی از رسانههای معظم کشور، گوشواره حرفهایش این بود که هر کاری میخواهید بکنید فقط مرا به دادگاه نکشانید، همین. حقیقت امر اینکه، اکثریت مدیران رسانهای ما و فعالان رسانهای ما، حوصله دردسر را ندارند. البته باز هم بدیهی و طبیعی است که منظورمان دردسرهای غیرمنطقی و خودساخته نیست؛ بلکه دردسرهایی است که طبیعتا اگر بخواهید درست کار کنید، پیش خواهند آمد. اگر بخواهید از این دست دردسرها بترسید، باید کلا به آن فکر کنید که کارمند رسانه بشوید و آسه بیایید و اسه بروید تا شاخی و … نخورید.
متن کامل این یادداشت به قلم عیسی محمدی را اینجا بخوانید.