تیترنماسفر به دیگر سو

چرا روزنامه نگاری را باید دوست داشت؟

داشتم مقاله‌هایی می‌خواندم درباره کارآفرینی. درباره علاقه به کار. یکی نوشته بود که، اگر می‌خواهی کاری را که انجام می‌دهی دوست داشته باشی، باید درک کنی و بدانی و بفهمی که کاری که می‌کنی، دارد تغییری در جهان ایجاد می‌کند.
عیسی محمدی

عیسی محمدی

رسانه نگار/شاعر/ کارشناس تولید محتوا، مدیر رسانه و مشاور/علاقمند به توسعه فردی و برندینگ

شاید مثلا استیو جابز گفته باشد یا یکی از بزرگان کارآفرینی دیجیتال. به خاطرم نمانده الان. ولی نکته‌ای که گرفتم و به کار روزنامه‌نگاری‌ام هم آمد و گفتم با شما هم به اشتراک بگذارم را، از آن دریافت کردم؛ ایده تغییر در جهان.
روزنامه‌نگاری به خودی خود، شغلی پراسترس است؛ در حالی که عوامل درون‌سازمانی و برون‌سازمانی سعی می‌کنند به شما فشار بیاورند تا کار معمول و حرفه‌ای روزنامه‌نگاری را نتوانید انجام بدهید. فشارهای اقتصادی و چند شغله بودن و … را هم به این سیاهه اضافه کنید. خب، حالا شما چرا باید شغل‌تان را دوست داشته باشید؟ احتمالا به هیچ دلیلی! خنده‌دار، ولی تلخ.
اما راهکاری که من برایش می‌شناسم، می‌تواند این باشد: جدا از این‌که چقدر دارید پول در می‌‌آورید و چقدر دارید اذیت می‌شوید و چقدر به شما فشار می‌آورند که ان‌چه باید را ننویسید (فشاری که حتی ممکن است از طرف همکارانی چون دبیرها و سردبیرها و مدیرمسئول‌ها و … هم وارد شود)، درک کنید که آیا شغل شما دارد تغییری در جهان ایجاد می‌کند یا نه. البته شاید این آگاهی، برایتان گران تمام شود؛ مثلا درک کنید که واقعا شما در دل این شغل، تغییری در جهان ایجاد نمی‌کنید. اما نکته مهمتر آن است که در دل این آگاهی تلخ می‌توانید کسب کنید، چنین است: چطور می‌توانم آرام ارام در دل این شغلی که شاید سخت باشد و شاید دوستش نداشته باشیم، موجب تغییر در جهان شوم؟
کم‌کم این سئوال، پاسخ‌های مرتبط با خودش را هم می‌آورد: می‌توانم صدای بی‌صدایان باشم، می‌توانم به رفع فلان مشکل کمک کنم، می‌توانم اطلاعات بیشتر را در اختیار فلان مدیران بگذارم تا کاری کنند، می‌توانم با گزارش‌هایم باعث شوم تا کسانی که باعث و بانی رنجی شده‌اند رسوا شوند، می‌توانم از جنبه آموزشی رسانه سود ببرم و شهروندانم را بیشتر آموزش بدهم و … .
به واقع در چنین نگاهی، شما تسهیل‌گر اطلاعات و خدماتی خواهید شد که موجب تغییراتی در پیرامون شما می‌شود. باور کنید که غالبا، این پول و جایگاه و اعتبار و شهرت نیست که موجب حرکت می‌شود، غالبا این میل به ایجاد تغییر مثبت در دیگران و پیرامون و میل به بهتر ساختن دنیاست که سوخت حرکت و علاقه شما می‌تواند بشود. این، می‌تواند معنای شغل شما در ژورنالسم بشود؛ معنایی که حتی در روزها و موقعیت‌های سخت، می‌تواند نگه‌تان دارد. غیر از این اگر باشد، با اولین سختی‌های وارده، به راحتی در سایه بی‌علاقگی، می‌توانید این شغل را برای همیشه ترک کنید. ضمن این‌که قدرت واقعی ژورنالیسم که در سایه علاقه به تغییر مثبت در جهان خفته را هم، درک نخواهید کرد…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا