چگونه تایپوگرافی در رسانه بر درک خواننده تأثیر می‌گذارد
تایپوگرافی شامل بکار گیری زبان نوشتاری و استفاده از نشانه های تایپی ، فونت ، اندازه و فاصله است.
درنگاه اول به نظر می رسد که بیشتر طراحان گرافیک که در زمینه طراحی پوستر، جلد کتاب و … فعالیت دارند به این مقوله می پردازند اما باید توجه داشت که گرافیست های رسانه و صفحه آرا ها هم باید از تایپو گرافی در نشریات بر اساس داستان های موجود درصفحات استفاده کنند. تلفیق تصویر و فونت ها می تواند حس زیبایی شناسی را به خوبی انتقال دهد و برخورداری از این هنر در طراحی صفحه، ارتباط عمیق تربا مخاطب را به وجود خواهد آورد.
تایپوگرافی چیزی بیش از ظاهر متن است که یک گرافیست رسانه باید به آن توجه خاص داشته باشد. تایپوگرافی نحوه پردازش اطلاعات، احساس خوانندگان نسبت به محتوا و تصمیم‌گیری در مورد اینکه ابتدا چه چیزی را بخوانند، شکل می‌دهد. در اینجا روش‌های اصلی تأثیر تایپوگرافی در رسانه بر درک مطلب آمده است:
۱. خوانایی و قابلیت خواندن
شکل حروف و فاصله‌گذاری: شکل‌های واضح و متمایز حروف با فاصله‌گذاری (فاصله حروف) و فاصله‌گذاری (فاصله بین جفت‌ها) مناسب، بار شناختی را کاهش می‌دهند.
انتخاب فونت: فونت های که می‌تواند بر خوانایی در زمینه‌های مختلف تأثیر بگذارد. فونت‌ها می توانند به لحاظ ساختاری سنتی و رسمی درک می‌شوند و یا مدرن.
طول خط و ارتفاع خط: به طور مثال طول خط بهینه (تقریباً ۴۵ تا ۷۵ کاراکتر در هر خط) و ارتفاع راحت خط (۱.۲ تا ۱.۶ برابر اندازه فونت) خستگی چشم را به حداقل می‌رساند و سرعت خواندن را بهبود می‌بخشد.
تضاد: تضاد کافی بین متن و پس‌زمینه (مثلاً متن تیره روی پس‌زمینه روشن) خوانایی را افزایش می‌دهد.
۲. سلسله مراتب و سازماندهی اطلاعات
اندازه و وزن: تیترهای بزرگتر و پررنگ‌تر توجه را جلب می‌کنند و اهمیت را نشان می‌دهند؛ زیرتیترها خوانندگان را در طول ساختار هدایت می‌کنند.
مقیاس تایپوگرافی: یک مقیاس ثابت به طورمثال: (۲۸ پیکسل، ۲۲ پیکسل، ۱۶ پیکسل) یک ریتم بصری قابل پیش‌بینی ایجاد می‌کند و به خوانندگان کمک می‌کند تا اطلاعات کلیدی را به سرعت مرور و پیدا کنند.
فضای سفید: حاشیه‌ها، فاصله‌ها و شکاف‌های بین خطوط و بلوک‌ها، شلوغی را کاهش داده و به تمرکز روی محتوا کمک می‌کنند.
۳. لحن و صدای شخصیت فونت: فونت‌های مختلف، حس و حال‌های متفاوتی را منتقل می‌کنند. فونت های کلاسیک و سنتی، مدرن، مینیمال، یا با ویژگی هایی مانند ایتالیک که می توانند نشان‌دهنده تأکید یا استناد باشند؛ فونت های فانتزی یا سبک‌های نمایشی (تزئینی) می‌توانند بسته به زمینه، لحنی رسمی یا عجیب و غریب ایجاد کنند.
۴. خوانایی در مقابل توجه نمایش در مقابل متن اصلی: تایپوگرافی نمایشی (تیترها، نقل قول‌های کوتاه) برای جلب توجه و انتقال حس و حال طراحی شده است، در حالی که متن اصلی، خوانایی طولانی مدت را در اولویت قرار می‌دهد.
رنگ و تأکید: رنگ می‌تواند نکات مهم را برجسته کند، اما باید به مقدار کم استفاده شود تا از حواس‌پرتی جلوگیری شود. عناوین پررنگ یا رنگی می‌توانند قابلیت اسکن را بهبود بخشند.
۵. پردازش شناختی و حافظه
ثبات: قوانین تایپوگرافی ثابت به خوانندگان کمک می‌کند تا مدل‌های ذهنی تشکیل دهند و یافتن اطلاعات در صفحات یا مقالات را آسان‌تر کنند.
نشانه‌های مقدمه + ساختار: نشانه‌های تایپوگرافی متمایز (مثلاً یک زیرعنوان پررنگ و به دنبال آن یک عنوان مختصر) درک سریع و رمزگذاری حافظه را تسهیل می‌کند.
خوانندگان صفحه نمایش و کنتراست: برای محتوای دیجیتال، ساختار معنایی عنوان و نسبت‌های کنتراست قابل دسترس، دسترسی فراگیر را بهبود می‌بخشند.
