پاسخ صاحب امتیاز و مدیر مسئول روزنامه عجب شیر به نقد سایت رسانه نگاران

امروز جعفر شکوریان صاحب امتیاز و مدیر مسئول روزنامه سراسری عجب شیر به آن نقد پاسخ داده است.

متن کامل پاسخ او:

مدیر محترم سایت رسانه نگاران
با سلام واحترام
بازگشت به درج نقدی در آن رسانه با عنوان “عجب از اشتباه روزنامه عجب شیر” به قلم آقای حسین دلیر، لطفا دستور فرمایید طبق قانون مطبوعات نسبت به درج توضیحات اینجانب اقدام نمایند.

ضمن تشکراز نویسنده محترم به خاطر توجه به برخی نکات درنقد این روزنامه، برخود لازم می دانم توضیحاتی ارایه نمایم:
اول: صفحه اول هر روزنامه به مثابه ویترین مغازه مهم ترین صفحه یک روزنامه است، اما اگر بخواهیم برای ارزیابی میزان موفقیت یک رسانه در طول سال، صرفا نیم صفحه از یک روزنامه را که به دلیل خطای انسانی ناخواسته، دارای اشکال فنی بوده ودر طول سال چند صد بار و روزانه منتشر می شود، مبنا قرار دهیم، از نظر علمی کاردرستی نکرده ایم. به زبان محققان اگر بخواهیم نقد کنیم باید حجم نمونه آماری طوری انتخاب شود که نتایج نمونه ها قابل تعمیم به کل باشد. روزنامه عجب شیر به عنوان یک روزنامه سراسری که در گوشه ای ازکشورپهناورمان با هزارویک مشکل منتشرمی شود، مانند خیلی از نشریات چاپی تحت تاثیر گسترش افسار گسیخته فضای مجازی وشبکه های اجتماعی و در روزگارافول فعالیت های فرهنگی سنتی و کاهش معنا دارسهم کالاهای فرهنگی از سبد مصرفی خانوار، نقاط مثبت و ضعف فراوانی دارد که متاسفانه بسیاری از آنها از چشم نویسنده پنهان مانده است. آقای حسین دلیردر رزومه جنابعالی کلمه پژوهشگر را دیدیم وبسیار تاسف خوردیم، کدام پژوهشگرچنان درعقاید قالبی و ارزش مداری ازپیش قضاوت شده، ارزیابی می کند که شما کرده اید؟ شما منتقد خوبی نیستید، چون یک نقد منصفانه نقدی است که فقط نیمه خالی لیوان را نبیند وبه جنبه های مثبت موضوع هم بپر دازد.
دوم: روزنامه عجب شیر سال قبل در رتبه بندی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رتبه ۴کشوری داشت که خوشبختانه اخیرا این رتبه بندی به درجه ۳ ارتقا یافته است، سال گذشته و در این چندماه سال جاری این رسانه ده ها مصاحبه اختصاصی عمقی با فعالان اجتماعی – اقتصادی و … وانواع یادداشت ها را به زیور طبع آراسته کرد که متاسفانه بسیاری از آن آثار از چشم نویسنده دورمانده است. ای کاش در هنگامه غبار آلودی که همه بر سر اصحاب فرهنگ ورسانه می زنند، حداقل خودمان حرمت امامزاده مان را بیشتر نگه داریم.
سوم : نویسنده محترم مطلب مذکور، در رزومه خودرا سردبیر روزنامه اروند معرفی نموده در حالی که در سایت روزنامه اروند عنوان شده حسین دلیر معاون سردبیراست ، در مراجعه به سایت جامع رسانه های کشوردر شناسنامه روزنامه اروند حسین دلیر جانشین سردبیر با یک سال وشش ماه سابقه معرفی شده است و در شناسنامه روزنامه جانشین سردبیر قید شده است .نیازی به توضیح نیست که آقای سردبیرخودخوانده که ظاهرا دچار نوعی خودبزرگ بینی شده ورزومه اش مملو از تناقض است با یک سال وشش ماه سابقه چه طور به خود اجازه می دهد در همه حیطه های محتوایی، شکلی و علمی خود را صاحب تجربه ونظر بداند( طراح گرافیگ، پژوهشگر، روزنامه نگار، مدیر هنری مطبوعات ، سردبیر روزنامه اروند) ایشان احتمالا سوابقی هم در بخش آگهی ها وتوزیع روزنامه داشته که احتمالا به دلایلی ازذکر آن خودداری کرده است. وی در بخشی از یادداشت خود نسبت به نورپردازی عکس صفحه اول عجب شیر ایراد گرفته ودرادامه مطلب، ایراد خودرا پس گرفته وعقب نشینی کرده است. در توضیح ایراد دوم جناب آقای حسین دلیرکه استدلال کرده “برای نمونه در شناسنامه همین صفحه روزنامه، نامی از سردبیر یا اعضای شورای سردبیری نیامده است” باید گفت؛وقتی در شناسنامه روزنامه آمده: زیر نظر شورای سردبیری یعنی چند نفرکه همه شان تقریبا در یک سطح هستند ولزومی ندارد اسم یک یا چند نفر در شناسنامه به عنوان اعضای شورای سردبیری بیاید، شاهد این ادعا شناسنامه روزنامه های مهمی است که در پایتخت منتشر می شود، هیچ کدام از آنها شناسنامه مد نظر جنابعالی را ندارند. نمی دانیم حضرتعالی باکدام تخصص این حرف ها را می زنید، مدرک و تحصیلات شما در چه زمینه هایی است که در مورد همه چیز اظهار نظر می کنید، به سن وسال وسابقه شما هم نمی آیدکه درچند رشته تحصیل کرده باشید. لطفا زاویه دید خود را تغییر دهید واز انصاف دور نشوید.

چهارم: روزنامه های شهرستانها وحتی پایتخت دروانفسای افزایش هزینه های سرسام آور، بحران مخاطب، فقر نیروی انسانی، سانسورو خود سانسوری، نبود روزنامه نگاران متخصص وهزار ویک مشکل دیگر همین که منتشر می شوند، خودشان معجزه اند ووقتی چنین باشد برای تهیه خبر با مشکلات فراوانی از جمله قطعی مکرربرق و اینترنت و نوسان آن، گرانی سرسام آور کاغذ، فیلم و سایرهزینه های پیش بینی نشده و سربه فلک کشیده و ده ها مشکل دیگرطبیعی است رسانه ها گاهی اوقات سهوا یا حتی عمدا به دلیل محدودیت زمان اشتباه هم می کنند،کاری نکنید همین چند نفر آدم عاشقی که شب وروزکلمه استخدام می کنند تا خبر وگزارشی بنویسند، با خودزنی های امثال شما دلسرد شوند. ای کاش آقای حسین دلیر ۱۰ شماره ازروزنامه اروند را که خودتان را سر دبیر روزنامه اروند معرفی می کنید، در آنجا معاون سردبیربودید و حالا معلوم شده جانشین سردبیرهستید برایمان ارسال می کرد تا از هر صفحه اش چند غلط املایی، ویرایشی و محتوایی و… فهرست می کردیم و برای ایشان ارسال می کردیم. اما چه کنیم که دست ما کوتاه وخرما برنخیل است!