بعدها که دیگران شما را شناختند، به یک رتبه و جایگاه بالاتر ارتقا پیدا میکنید؛ مثلا مسئول پرونده یا صفحه میشوید یا دبیر حوزهای و … . بعدها که دوباره ثبات پیدا کردید و کارها را انجام دادید، بالادستیها میبینند که قادر به انجام کارهای خاصتر و بیشتری هستید؛ در نتیجه شما را دبیر تحریریه یا دبیر خبر یا سردبیر و … میکنند. غالبا این روند جریان دارد و تبدیل به رویهای ثابت شده است. خب، اشکالش کجاست مگر؟ عرض میکنم…
به خاطر دارم وقتی که برای اولین بار دبیر بخشی شده بودم، میخواستم که همه بچهها شبیه به من بنویسند و گزارشگری کنند و …. نتیجه؟ گاهی مطالب بچهها را کاملا بازنویسی میکردم. نتیجه؟ هم خودم خسته میشدم، هم مطالب دیر میرسید، هم بچهها چیزی یاد نمیگرفتند. طبیعتا من کار خودم را قبول داشتم. کسانی که مرا دبیر کرده بودند هم کار مرا قبول داشتند. پس منطقا فکر میکردم که باید همه خبرنگارهایی که تحت نظر داشتم، مثل من بنویسند. چه اشتباه مهلکی!
چنین اشتباهاتی چهار، پنج سالی دنبال شد و تنشهای زیادی هم ایجاد میکرد. اما چرا؟ چون من فقط یک خبرنگار خوب بودم، نه یک دبیر خوب. من از دبیر خوب بودن چیزی نمیدانستم. درست است که در خبرنگاری به جای خوبی رسیده بودم، اما در دبیری صفرکیلومتر بودم. سازمان رسانهای من و دیگر سازمانهای رسانهای نیز، کاری به این منظور انجام نمیدادند؛ یعنی اینکه دورهای بگذارند یا مشاورانی را هماهنگ کنند تا اصول کار دبیری یا دبیری تحریریه و سردبیری را منتقل کنند. در واقع ما چون کنندگان کار خوبی بودیم، به یک جایگاه مدیریتی بالا ارتقا مییافتیم؛ اما شوربختانه بدون هیچ آموزشی در این حیطه. نتیجه؟ سالها تنش بیهوده با نیروها و هدررفت انرژی و فرصت و … .
این رویه هنوز هم ادامه دارد. هنوز هم سالها زمان هدر میرود تا به صورت تجربی، دبیران و دبیران تحریریه و مسئولان رسانه و سردبیران جدید، بیاموزند که چگونه باید عمل کنند. اما راهحل چیست؟ یک راهحل خیلی ساده وجود دارد: چه دبیران و سردبیرانی موفق هستند؟ بروید و از آنها بپرسید که راه و چاه چیست؛ تا با علم و دانش وارد این حیطه شوید. به واقع از تجربه دیگران سود ببرید، نه اینکه خودتان بخواهید تجربه کنید. اینکه خودتان بخواهید تجربه کنید، احتمالا زمان و انرژی و اعصاب زیادی از شما را به هدر خواهد داد. این، البته یک رویه اشتباه در رسانههای ماست و کسی هم برایش کاری نمیکند. پس بهتر اینکه خودتان دست به کار شوید…
نظام ارتقا در مطبوعات و رسانههای ایران جالب است: شروع به کار میکنید، کمکم کار را یاد میگیرید، ورزیدهتر میشوید و سپس ثبات پیدا میکنید.