فرصتی پیش آمد تا برخی فایل‌ها را مرور کنم و آن‌هایی که لازم نیست را حذف کنم.
در میان آنها، صفحه اول سایت خبرنیوز را دیدم، مربوط به زمانی که سردبیرش بودم.
یادش به خیر! دوره سردبیری‌ام در خبرنیوز کمتر از یک سال طول کشید. پس از تعطیلی موقت آن در فروردین ۱۴۰۰، من هم یکی‌دو ماه بعد، پس از ۲۱ سال همکاری، به دلیل ادامه تحصیل از خبرجنوب خداحافظی کردم.
در زمان سردبیری‌ام در خبرنیوز، حتی یک مطلب کپی‌پیست نداشتیم. شعارمان تولید محتوای اختصاصی بود. شاید روزی فقط پنج مطلب منتشر می‌کردیم، اما همان پنج مطلب کاملاً اختصاصی بودند و دیده می‌شدند.
مثلاً یادداشت‌های اختصاصی از عباس عبدی، محمد مهاجری و دیگران که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های کشور داشت.
هنوز هم با جست‌وجوی نام خبرنیوز در گوگل، آن مطالب در سایت‌ها و خبرگزاری‌های مطرح دیده می‌شود.
اگر خبرنیوز با همان رویکرد و با تقویت نیروی انسانی ادامه می‌یافت، حالا جایگاه ویژه‌ای داشت. اما به هر حال، تقدیر این نبود.
روزنامه‌ها و سایتهای خبری، با یادداشت‌های اختصاصی و تحلیل‌ها و تفسیرهای ادیتوریال مخصوص به خود که به خواننده می‌دهند، هویت پیدا می‌کنند.
چیزی که این روزها کم پیدا می‌شود و اغلب رسانه‌ها – حتی رسانه‌های آنلاین حرفه‌ای و مشهور – به کپیو‌پیست مطالب از خبرگزاری‌ها روی آورده‌اند و پست‌های تلگرامی و اینستاگرامی را بازنشر می‌کنند.
مدل تولید محتوا و الگوریتم‌های دیده شدن در وب و سوشیال، آنها را به این سمت برده است و باید راه‌حلی برای برون‌رفت از آن پیدا کنند.