به همین دلیل، نشریات (مانند روزنامه‌ها، مجلات و …) در آغاز فعالیت خود با هدف جلب توجه، تلاش می‌کنند ترکیب رنگی اصلی‌شان را برای بهتر دیده شدن و در نهایت تبدیل شدن به یک برند انتخاب کنند. این رنگ می‌تواند در لوگو، صفحات یا حاشیه‌های آن به کار رود.
یک صفحه‌آرا، یا به عبارت بهتر یک گرافیست رسانه‌ای، پس از شناخت رنگ‌ها، روان‌شناسی رنگ‌ها و ارتباط آن‌ها با طراحی صفحه، می‌تواند تأثیر بسزایی در انتقال پیام داشته باشد. این تأثیرگذاری روانی قادر است ذهن مخاطب را با محتوا درگیر کند. برای مثال، در تیتری که کلمه «خون» به کار رفته، صفحه‌آرا می‌تواند این کلمه را با رنگ قرمز برجسته کند تا اثر بصری آن را افزایش دهد. البته باید بررسی کرد که آیا در کلمات ترکیبی مانند «خونریزی» نیز می‌توان از این روش استفاده کرد یا نه.
یک گرافیست رسانه‌ای با درک درست از رنگ‌ها می‌تواند هویت واقعی جلد و محتوای نشریه را به مخاطب منتقل کند. به عنوان مثال، در طراحی صفحات روزنامه‌هایی که مخاطبان جوان‌تری (مانند روزنامه‌های ورزشی) دارند، باید از رنگ‌های هیجانی و پرانرژی استفاده شود، در حالی که برای روزنامه‌های سیاسی، رنگ‌های ملایم‌تر مناسب‌ترند.
بنابراین، انتخاب نادرست رنگ می‌تواند تأثیر منفی بر مخاطب بگذارد، چه در متن‌ها و چه در تیترها. توانایی صفحه‌آرا در تشخیص استفاده از رنگ‌های مکمل (رنگ‌های مقابل هم در چرخه رنگ)، رنگ‌های خنثی یا ترکیب رنگ‌ها، و همچنین به‌کارگیری عناصر صفحه مانند خطوط و کادرها (مربع، مستطیل، مثلث، دایره و غیره)، از اهمیت بالایی برخوردار است.
