گزارش نویسی را با «گزارش از مکان» آغاز کنید
دنیای پر رمز و راز رسانه/یادداشت اختصاصی
گفتم باسابقه! چون گزارش نویسی را برای همکارانی که تازه وارد فعالیت رسانه ای می شوند، توصیه نمی کنم.
شما باید به سطحی از تسلط به روایتگری و رمز و راز نوشتن توصیفی دست یافته تا بتوانید قصه یک گزارش را به صورت سلیس و روان روایت کنید.
برای تولید یک گزارش از مکان، شما لازم است ابتدا مطالعات کتابخانه ای پیرامون سوژه داشته باشید. در روند برنامه ریزی جهت تولید گزارش، لازم است کارشناسان مرتبط با سوژه را شناسایی و وقت مصاحبه بگیرید.
پیشنهاد میکنم زمانی که بر زوایای پنهان و پیدای سوژه مورد نظرتان احاطه کافی پیدا کرده اید، آنوقت سراغ کارشناسان بروید.
از قدیم الایام گفته اند، «مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد.» پیشنهاد می کنم در دیدار با کارشناسان و قبل از مصاحبه ، قدری پیرامون طرح تان برای تولید گزارش توضیح دهید، سعی کنید اطلاعاتتان پیرامون سوژه را به رخ مصاحبه شونده بکشید تا او هم احساس کند مصاحبه خوشایندی با شما خواهد داشت.
وقتی دیدگاه‌های کارشناسی را کسب و مطالعات کتابخانه ای خود را تکمیل و بر سوژه اشراف کافی یافتید، شروع به نوشتن مقدمه گزارش کنید.
تاکید میکنم که گزارش نویسی برای رسانه ها، با نوشتن صورتجلسه تفاوت های اساسی دارد. مهمترین تفاوت میان این دو، بکارگیری روایت داستانی و توصیف اجزای مختلف مکان با استفاده از واژگانی است که به داستان تان رنگ و عمق می دهد. توجه داشته باشید که تصویرسازی در گزارش از مکان، شما را در چشم ها برجسته خواهد ساخت.
در خاتمه تاکید میکنم مهمترین بخش گزارش نویسی شما ، روایت تان در مقدمه گزارش، برای ورود به اصل ماجرا است. هنر گزارش نویسی در همین است که شما بتوانید در چند سطر اولیه، مخاطب تان را مجاب کنید که مطلبتان ارزش وقت گذاشتن و خواندن را دارد. و این مهم زمانی رخ می نماید که همه عناصر شکل دهند یک گزارش خوب، با قلم توصیفی تان به تصویر کشیده شده باشد.
