نوجوان بودم که -به وسیله اداره پست- دو کتاب «کلاس خبرنگاری» و «اتوبوس حاجی شجاعی» را برایم فرستاد؛ نویسنده اش «بهمن پگاه راد» بود؛خودش.من اما خبرنگار صفحه دانش آموز روزنامه خبرجنوب بودم و با شوقی غیر قابل وصف اخبار مدرسه ام را برای آقای راد می فرستادم. اخباری که هر هفته روزهای شنبه در صفحه دانش آموز چاپ می شد.
سال ها خبرنگار افتخاری بودم؛یعنی دوران نوجوانی و ابتدای جوانی، در همان ساختمان قدیمی و رنگ و رورفته اما خاطره انگیز روزنامه خبرجنوب،چهار راه دوم هدایت.
آن سال ها ورود به ساختمان روزنامه خبر و تحریریه و دیدار با کارکنان به سختی امکان پذیر بود.من تا وقتی خبرنگار صفحه دانش آموز بودم فقط یک بار با ترفندی و با کمک خانم مطوری-مسوول آگهی های دولتی روزنامه خبرجنوب- از سمت سالن آگهی ها با ذوق و شوق و البته ترس و لرز وارد ساختمان روزنامه خبر شدم.وارد طبقه دوم با آن پله های قدیمی نسبتا خطرناک! و آنجا برای اولین بار آقای راد را دیدم.
چند سال گذشت تا شد اواخر سال ۱۳۷۹؛ من اما این بار به عنوان خبرنگار رسمی در همان ساختمان و همان پله های نسبتا خطرناک و همان طبقه دوم پشت میز چوبی بزرگ و قدیمی که آقای راد نشسته بود،روبرویش مشق خبرنویسی می کردم…*****
آقای راد!
شما تنها کسی هستید که «سعدی» را به عنوان «رییس جمهور فرانسه» معرفی کردید!
شما تنها کسی هستید که «شغلی برای حافظ» در نظر گرفتید!
شما تنها کسی هستید که «کلیله و دمنه» را در«خورجین» گذاشتید!
شما تنها کسی هستید که «کتاب های آب گرفته» نوید را داستان کردید!
شما تنها کسی هستید که «دزد دوچرخه» را به من معرفی کردید!
شما تنها کسی هستید که آرام اما مثل «رود پرخروش»ید!
شما….بهمن پگاه راد هستید؛مرد آرام و متین روزنامه خبرجنوب و اهالی رسانه نگارِ استان فارس که همه دوستش دارند.
اول بهمن ماه،میلادتان مبارک؛زنده و جاوید باشید.
پی نوشت:
استاد بهمن پگاه راد تاکنون بیش از ۲۵ عنوان کتاب از جمله رود پرخروش،شغلی برای حافظ، سعدی رئیس جمهور فرانسه، کلیله و دمنه در خورجین، کتاب های آب گرفته، دزد دوچرخه و… را منتشر کرده است.
