نقش عکس در هویت رسانه و تأثیر آن بر صفحه‌آرایی حرفه‌ای
عکس‌ها عمدتاً برای دو هدف استفاده می‌شوند ؛ تکمیل اخبار و تبلیغات. عدم وجود عکس در صفحات روزنامه، به خصوص صفحه اول انتشار را کسل‌کننده و غیرجذاب می‌کند. البته در اینجا قرار نیست موارد فنی عکاسی را عنوان کنیم مواردی مانند نور، رنگ ،کنتراست، زاویه دید و… تنها بسنده می کنیم به مفاهیمی که می تواند عکاسان و گرافیست های رسانه را در یک همکاری به هم نزدیک تر کند.
عکس‌ها می‌توانند عکس‌های آگاهانه، نیمه آگاهانه یا صادقانه باشند.
یکی از جنبه‌های بسیار مهم عکس در روزنامه این است که در حالی که توجه را جلب می‌کند، وظیفه برقراری ارتباط نیز دارد و همچنین به داستان اعتبار می‌بخشد، زیرا خوانندگان تقریباً مطمئناً داستان‌هایی را که تصاویر همراه آن هستند به عنوان شواهدی از وقوع واقعی رویداد به همان صورت گزارش شده، باور می‌کنند. عکس‌های غالب که در صفحات اول روزنامه‌ها ظاهر می‌شوند، باید نمایانگر یک داستان خبری در روزنامه باشند.
با توجه به عکس های گرفته شده یک گرافیست رسانه باید بتواند بهترین ها را برای صفحه اول انتخاب کند هرچند با نظر دبیر صفحه. انتخاب درست این قدرت را به گرافیست رسانه می دهد تا با یک ترکیب بندی بهتر بتواند صفحه را برای مخاطب جذاب تر کند.
در ادامه مروری می کنیم بر بخشی از مواردی که با در نظر گرفتن آن می توان به عکاسی بهترو در نتیجه انتخاب آگاهانه تر توسط گرافیست های رسانه رسید هرچند که خود گرافیست های رسانه هم باید دید عکاسانه داشته باشند.
وقتی در مورد «تصاویر» صحبت می‌کنیم، معمولاً منظورمان عکس است، اما انواع دیگری از تصاویر نیز وجود دارند. نقاشی‌ها، طراحی‌ها و سایر آثار گرافیکی خوب نیز به عنوان تصاویر خبری عمل می‌کنند.
چرا به تصاویر خبری نیاز داریم؟
سه دلیل اصلی وجود دارد که چرا روزنامه‌ها به تصاویر خبری نیاز دارند.
۱)برای روشن‌تر شدن و جذاب تر کردن صفحه
صفحه‌ای که تصویر ندارد، فقط یک تکه متن خاکستری است. کسل‌کننده به نظر می‌رسد و بسیاری از مردم زحمت خواندن نوشته‌های آن را هم به خود نمی‌دهند.
روزنامه‌های بدون تصویر، خواندن اخبار را آسان نمی‌کنند. آنها خواندن را برای خوانندگان سخت می‌کنند و اینجاست که باید گفت روزنامه‌نگاران کار خود را به درستی انجام نمی‌دهند.
۲)برای گفتن اخبار رویدادهای بزرگ
خبر چیزی است که جدید، غیرمعمول، جالب، مهم و درباره مردم باشد.
بدیهی است که چیزهای جدید ، غیرمعمول ، جالب و مهم درباره مردم را می‌توان هم از طریق تصاویر و هم از طریق کلمات منتقل کرد.
همه داستان‌ها برای تصاویر ایده‌آل نیستند. برخی از آنها با کلمات راحت‌تر از تصاویر بیان می‌شوند، در حالی که داستان‌های دیگر ممکن است با یک تصویر راحت‌تر و واضح‌تر از کلمات زیاد بیان شوند.
گاهی اوقات تصاویر می‌توانند به تنهایی اخبار را روایت کنند، به همراه شرحی که نشان می‌دهد افراد چه کسانی هستند و رویداد در کجا اتفاق می‌افتد. در مواقع دیگر، تصویر ممکن است با یک داستان همراه باشد و به عنوان یک تیم با کلمات کار کند.
در هر صورت، یک تصویر خبری همیشه باید خواننده را بیشتر از قبل آگاه کند. باید حاوی اطلاعات باشد.
۳)برای نشان دادن اینکه چگونه به نظر می‌رسد
یک تصویر می‌تواند به خواننده نشان دهد که یک شخص، یا یک مکان، یا یک ساختمان، یا یک رویداد چگونه به نظر می‌رسد.
اکثرمردم از طریق عکس ها می‌توانند بفهمند این چیزها چه شکلی هستند.
چه چیزی یک تصویر خبری قوی را می‌سازد؟
یک عکس خبری قوی باید درباره خبر باشد. یعنی باید درباره چیزی جدید ، غیرمعمول ، جالب ، مهم و درباره مردم باشد . از این نظر، هیچ تفاوتی با یک خبر ندارد. با این حال، عکس‌های خبری به سه ویژگی دیگر نیز نیاز دارند:
-زندگی
وظیفه عکاس خبری این است که همان هیجانی را که افراد درگیر در داستان احساس می‌کنند، احساس کند و آن را از طریق عکس به خوانندگان منتقل کند.
اگر افرادی که از آنها عکس گرفته می‌شود، زنده و درگیر با موضوع عکس به نظر برسند، آن عکس زنده خواهد بود.
-زمینه مرتبط
اگریک معلم مدرسه به دلیل برنده شدن در یک مسابقه نقاشی در خبرها باشد، زمینه مرتبط، نقاشی او خواهد بود. عکسی از او در حال تدریس، زمینه صحیحی را ارائه نمی‌دهد.
-معنی
هر تصویر خبری باید فضای خود را در صفحه به دست آورد. این بدان معناست که باید داستان را به وضوح روایت کند، بدون اینکه لازم باشد مردم ابتدا داستان را بخوانند تا بفهمند تصویر در مورد چیست. به عبارت دیگر، هر تصویر خبری باید معنادار باشد.
انواع تصاویر خبری
شاید سخت باشد فهرست کاملی از انواع عکس‌های خبری ارائه شود یا بهتر است اینگونه گفت که افراد در انواع شکل‌ها، اندازه‌ها و شخصیت‌ها وجود دارند؛ عکس‌های خبری نیز همینطور.
-اتفاق افتادن
انواع و اقسام اخبار وجود دارد، اما خبر مهم، همان چیزی است که اتفاق افتاده است. شاید یک اتفاق طبیعی غیرمعمول رخ داده باشد – زلزله، طوفان، خورشیدگرفتگی. شاید یک درام ساخته دست بشر رخ داده باشد – قتل، سرقت، تظاهرات، رژه. هر اتفاقی که افتاده باشد، جدید بوده است؛ و اگر غیرمعمول و جالب بوده، پس خبر است. عکسی از آن دقیقاً همان چیزی است که یک سردبیر روزنامه می‌خواهد.
عکس از یک اتفاق به خوانندگان از بسیاری جهات کمک می‌کند. این عکس مدرکی ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد آن اتفاق واقعاً رخ داده است، زیرا خوانندگان می‌توانند آن را با چشمان خود ببینند. همچنین خوانندگان را به آنجا می‌برد و به آنها اجازه می‌دهد تا محیطی را که اتفاق در آن رخ داده است، ببینند. به این ترتیب، با روشن کردن معنای کلمات، به آنها کمک می‌کند تا داستان را روایت کنند.
-مظهر
یک نمونه، چیزی است که در مقیاس کوچک، دقیقاً نشان می‌دهد که یک چیز بزرگتر چگونه است. برای مثال، عکسی از یک دانش‌آموز که روی صندلی نشسته و درحال تست زدن است، تمام مطالعات انجام شده توسط همه دانش‌آموزان را به تصویر می کشد و با نزدیک شدن به زمان کنکور سراسری، می‌تواند یک تصویر خبری قوی باشد.
برای تصاویر خبری، عناصر و جزئیات مهم هستند. برای ذهن انسان گاهی غیرممکن است که اعداد بزرگ را بپذیرد مانند هزاران نفر آواره ، گرسنه ، مهاجر،پناهنده و…. این اعداد بسیار گسترده هستند و ذهن ما نمی‌تواند از پس آنها برآید.
مردم می‌توانند ناامیدی یک پناهنده را در یک عکس درک کنند، زمانی که درهای امید به رویش بسته شده است و با دیدن آن بزرگی فاجعه را بپذیرد.
اما خلاصه داستان تصویری است که ثبت می شودو این تصویر، آمار را به افراد تبدیل می‌کند.
همچنین تصاویری وجود دارند که موقعیت‌ها را به تصویر می‌کشند، به این صورت که هر بخش از تصویر نمایانگر چیزی بزرگتر است.
-مردم
خبر درباره مردم است. درباره کارهایی است که مردم انجام می‌دهند و اتفاقاتی که برای مردم می‌افتد. برای گفتن خبر، باید به خوانندگان اطلاع دهیم که آن افراد چه کسانی و چگونه افرادی هستند.
یک عکس می‌تواند این کار را انجام دهد، اگر شخصیت و زمینه زندگی فرد را نشان دهد. اگر خبر مربوط به آوارگی به خاطر جنگ باشد، ما عکسی در حال لبخند نمی‌خواهیم؛ باید آوارگان غمگین به نظر برسند. باید نشان دهد اکنون باید در خرابه ها بخوابند، یا درجایی که هیچ تضمینی برا زنده ماندن نیست.
-افشاگری‌ها
بیشتر خوانندگان از اتفاقات اطراف خود اطلاعی ندارند یا نمی بینند، زیرا این اتفاقات در مکان‌هایی رخ می‌دهد که هرگز از آنها بازدید نمی‌کنند.
چیزهای بسیار دیگری هم هست که بیشتر خوانندگان ما نمی‌بینند چون نمی‌خواهند آنها را ببینند، هرچند ممکن است در مکان‌هایی که مرتباً به آنها سر می‌زنند، اتفاق بیفتد – گدایان در خیابان، افرادی که در سطل‌های زباله دنبال غذا می‌گردند و….
بخشی از وظیفه همه رسانه‌های خبری این است که برای خوانندگان یا شنوندگان خود آشکار کنند که جامعه‌شان چگونه است، و به‌ویژه روزنامه‌ها می‌توانند تصاویری منتشر کنند که مردم را مجبور می‌کند جامعه‌ای را که در آن زندگی می‌کنند به وضوح ببینند.
این تصاویر ممکن است نشان دهند که پیرامون آنها چه اتفاقی رخ می‌دهد.
روزنامه‌نگاران و عکاسان اغلب نیاز دارند کثیفی‌های جامعه را به عرصه عمومی بیاورند تا بتوان آنها را تمیز کرد.
با این حال، لازم نیست همه آنها منفی باشند. به همان اندازه ارزشمند است که خوانندگان خود را برای اولین بار به زندگی یک فرد که با معلولیت جسمی، یا یافتن راه‌هایی برای کسب درآمد در زمانی که هیچ شغلی در دسترس نیست از طریق یک عکس نشان دهند.
-طنز
روزنامه‌ای که حس شوخ‌طبعی نداشته باشد، شاید بخش مهمی از خوانندگان را از دست می‌دهد. مردم از شوخی لذت می‌برند و اگر روزنامه‌ای بتواند علاوه بر جنبه‌های جدی، جنبه‌های خنده‌دار زندگی را هم ببیند، آن را بیشتر دوست خواهند داشت.
تصاویر اغلب می‌توانند با کنار هم قرار دادن چیزهایی که معمولاً با هم دیده نمی‌شوند، یا با استفاده از تضادهایی با اندازه‌های بسیار بزرگ، خنده‌دار شوند.
-تصاویر زیبا
مردم دوست دارند به تصاویر مناظر زیبا یا افراد جذاب نگاه کنند و روزنامه‌ها باید این را تشخیص دهند. اما تصویری که هیچ ارزش خبری ندارد، نباید در روزنامه به عنوان یک تصویر خبری استفاده شود. البته این بدان معنا نیست که ما نمی‌توانیم از این تصاویر استفاده کنیم.
-بیش از یک تصویر
اگر به دفتر برگردید و متوجه شوید که همان یک عکسی که گرفته‌اید، داستان را به خوبی بیان نمی‌کند، دیگر برای انجام هر کاری دیر شده است. نمی‌توانید دوباره همه را برای یک تلاش دیگر دور هم جمع کنید.
به همین دلیل است که شما باید بیش از یک عکس بگیرید، حتی زمانی که روزنامه فقط از یک عکس استفاده می‌کند.
-توالی‌ها
یک توالی از تصاویر می‌تواند داستانی را که در حال وقوع است نشان دهد و بنابراین آن داستان را بهتر از یک تصویر واحد روایت کند.
-رویدادهای بزرگ
یک رویداد بزرگ، مانند جشن سالگرد استقلال یا بازدید یک رئیس دولت ، ممکن است برای بیان کل داستان به عکس‌های زیادی نیاز داشته باشد. چنین رویدادی احتمالاً آنقدر متنوع خواهد بود که نمی‌توان آن را در یک عکس به تصویر کشید.
در این مواقع باید به دنبال عکس‌هایی از انواع ذکر شده در بالا باشید. شاید بخواهید عکسی از لحظه‌ای که پرچم به اهتزاز در می‌آید، بگیرید؛ عکسی از چهره مغرور و احساساتی شخصی با لباس ملی که به پرچم در حال برافراشته شدن نگاه می‌کند تا ملی‌گرایی آن روز را به تصویر بکشد؛ عکس‌های زیادی از مردم، از طبقات بالا و پایین ، اتفاقات خنده‌دار؛ کودکان شاد.
تمام جنبه‌های زندگی بشر در این مناسبت‌های بزرگ وجود دارد و وظیفه عکاس خبری ثبت همه آنهاست.
و فراموش نکنید که بسیاری از روزهای بزرگ شاد نیستند یا ممکن است برای برخی از افراد جامعه غم‌انگیز باشند.
-گرفتن عکس
یاد بگیرید که از طریق دوربین به تصویر نگاه کنید. اول به صحنه نگاه نکنید، تصمیم نگیرید که تصویر خوبی خواهد بود و سپس شاتر دوربین را فشار دهید. از طریق دوربین به صحنه نگاه کنید و ببینید چه شکلی است.
همچنین به یاد داشته باشید که افراد حاضر در تصویر شما ممکن است در حال حرکت باشند یا ساکن و این شمایید که باید کنترل اوضاع را به دست بگیرید.
مهم‌تر از همه، قبل از شروع کار، ایده‌هایی برای عکس‌های خوب داشته باشید.
اما در پایان، باید توجه داشت که سردبیر و گرافیست رسانه از میان عکس های شما بهترین را انتخاب می کند پس باید تلاش کرد که این عکس ها ارزش خبری کار کردن در صفحه را داشته باشند.
